تنهاتر از سکوت...
تماشا کن سکوت تو عجب عمقی به شب داده...تنهاتر از سکوت...
تماشا کن سکوت تو عجب عمقی به شب داده...بی قرار
« آن نی خشکم
که بر لبهای نوازشگر ناپیدای تو
که قصه ی فراق را در من می نوازی
به غربت خویش پی بردم »
و اکنون نه در این عالمم،
که در خویشتن قرار ندارم.
و نه در زیستن
که در بودن خویش نمی گنجم،
که جامه ی تنگ خویشتنم.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد